ماهی های زینتی

RSS

عضو شوید

:: فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود

بانک مقالات علمیMyscience


	آمار وب سایت:
	بازدید امروز : 23 بازدید دیروز : 19 بازدید هفته : 43 بازدید ماه : 42 بازدید کل : 3523 تعداد مطالب : 51 تعداد نظرات : 1 تعداد آنلاین : 1

<-PollName->

<-PollItems->

آمار مطالب

:: کل مطالب : 51
:: کل نظرات : 1

آمار کاربران

:: افراد آنلاین : 1
:: تعداد اعضا : 2

کاربران آنلاین

آمار بازدید

:: بازدید امروز : 23
:: باردید دیروز : 19
:: بازدید هفته : 43
:: بازدید ماه : 42
:: بازدید سال : 758
:: بازدید کلی : 3523

بیماری ها

نوشته شده توسط : حامد

بیماری حفره در سر (Hole inthe head)

یکی از بیماری های شایع در ماهیان آب شور و شیرین می باشد.کمبود ویتامین و مواد معدنی و دادن دل خالی به ماهی در کنار انگل های تک یاخته ای پوستی اسپیرونوکلئوس(Spironucleus) و بعد از آن هگزامیتا (Hexamita) اصلی ترین عوامل بروز این بیماری هستند.

علایم:

1.به وجود آمدن سوراخ ها و خراش هایی روی سر و اطراف چشم و ادامه پیدا کردن روی خط جانبی بدن ماهی
2.خراشیدن و کوبیدن پوست بدن به اشیای داخل آکواریوم
3.تیره شدن رنگ پوست ماهی

مشخصه اصلی سوراخ های روی سر ماهی خونی و زخمی نبودن آن است.سوراخ ها بیشتر زمینه ای سفید و روشن دارند و بیشتر به فرو رفتگی شبیهند تا زخم.
درمان این بیماری در مراحل اولیه بسیار ساده و سریع است و معمولا در صورت تشخیص به موقع باعث تلف شدن ماهی نمی شود.

درمان دارویی:

راه اول:

سریع ترین و بهترین و ارزان ترین گزینه برای درمان بیماری سوراخ روی سر قرص مترونیدازول (Metronidazole) است.این قرص در ورق های 250 میلی گرمی در داروخانه های انسانی موجود است.

250 میلی گرم به ازای هر 10 گالن معادل 37.8 لیتر آب(هر گالن 3.78 لیتر است)
دارو باید 3 بار به صورت یک روز در میان تکرار شود.قبل از اضافه کردن هر دوز 25 ٪ از آب آکواریوم سیفون شود.

راه دوم:

استفاده از سرا فلاجلول (Sera Flagelloll) محصول کمپانی سرا(مشخصات و دوز مصرفی دارو روی بروشور داخل جعبه موجود است)

درمان جانبی:

رعایت کردن موارد زیر ضروری است و در کنار یکی از دارو های فوق کمک زیادی به درمان بیماری میکند.

1.بالا بردن دمای آب. (بین 30 تا 34 درجه سانتیگراد بر اساس مقاومت ماهی)
2.اضافه کردن یک قاشق غذا خوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب.
3.رژیم غذایی غنی از ویتامین ها و مواد معدنی.کمپانی سرا محصولی با عنوان سرا مینرال(Sera Mineral) که حاوی مواد معدنی مورد نیاز ماهیست ارائه کرده که در بازار ایران هم موجود است.دادن دل خالص به ماهی یکی از اصلی ترین دلایل کمبود ویتامین و مواد معدنی در ماهی است.یک غذای خشک در کنار دل یا میگو میتواند غذای مناسبی برای ماهی ها باشد.
4.خارج کردن ذغال اکتیو از فیلتر(این قضیه به اثبات نرسیده ولی منابع زیادی هستند که شیوع این بیماری را به استفاده مداوم از ذغال اکتیو نسبت میدهند)

انگل پوستی (Protozoan)

انگل پوستی از انواع انگل های تک یاخته ای (Protozoan) است که پوست بدن و آبشش ماهی را درگیر میکند.این انگل نه زنده زاست و نه تخم گذار و به شیوه تقسیم شدن یا شکافته شدن دو تایی (Binary Fission) تکثیر میشود.دو گونه مشخص پوستی و آبششی این انگل در تانک های آکواریوم شناخته شده است که نوع آبششی آن کوچک تر و سرعت حرکت و تکثیر آن بیشتر است.

علائم بیماری:

1.خراشیدن و کوبیدن پوست بدن به اشیای داخل آکواریوم
2.تیره شدن رنگ بدن ماهی
3.بی حرکت ماندن یا گوشه گیر شدن ماهی
4.پدید آمدن نقطه ها و لکه های ابری و سفید رنگ روی سطح پوست ماهی
5.ابری شدن چشم
6.آمدن ماهی به سطح آب و تنفس سنگین و بریده و نا منظم برای گرفتن اکسیژن(در صورت آلوده شدن آبشش ها)
7.به وجود آمدن لایه سفید وصله مانند روی تن ماهی یا همون WhitePatch
8.ترشح موکوس روی سطح بدن ماهی به منظور محافظت بیشتر از پوست ماهی
9.کم شدن اشتهای ماهی
10.لاغر شدن ماهی
11.سست شدن ماهی و رفتی به حالتی شبیه به خواب یا کما!!! و نهایتا مرگ ماهی

این انگل به راحتی در آب شنا می کند و به دنبال میزبانی برای ادامه زندگی می گردد.در صورت بروز علائم در یک ماهی معمولا بیشتر ماهی های موجود در آن تانک به این انگل آلوده می شوند.کیفیت بد آب اکواریوم روند این بیماری را تشدید میکند.غذای زنده و ماهی آلوده از اصلی ترین دلایل ورود این انگل به تانک است.

راه های درمان:

بالا بردن دمای آب (بین 30 تا 34 درجه سانتیگراد بر اساس مقاومت ماهی) به درمان این بیماری کمک میکند.
اضافه کردن 1 قاشق غذا خوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب به درمان این بیماری کمک میکند.

راه اول :

حمام نمک :
7.5 قاشق غذا خوری نمک بدون ید به ازای هر گالن آب(معادل 3.78 لیتر) و انتقال ماهی به این محلول تا زمانی که تعادل ماهی به هم بخورد(بسته به تحمل انواع مختلف بین 30 ثانیه تا چند دقیقه) و بعد از آن انتقال ماهی به آب تمیز.یا 2.۵ قاشق غذا خوری نمک بدون ید به ازای هر گالن آب(معالد 3.78 لیتر) و انتقال ماهی به این محلول برای مدت 10 الی 15 دقیقه و بعد از آن انتقال ماهی به آب تمیز.

راه دوم :

مالاچیت گرین :

1 میلی گرم به ازای هر 5 لیتر آب به مدت 4 تا 5 روز

به دلیل وجود تخم انگل درمان باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

استفاده از پودر مالاچیت گرین به دلیل سمی بودن پیشنهاد نمیشه.در حال حاضر دارو هایی در بازار موجود هست که ماده موثر آن ها فرمالین + مالاچیت گرین است.

ماده موثر Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.

راه سوم :

سولفات مس :

1 ملیگرم به ازای هر 5 لیتر آب.طول درمان 5 تا 7 روز.بعد از پایان این مدت 100% سیفون و تکرار مجدد دوز دارو.

راه چهارم :

فرمالین :

1 تا 2 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 0 تا 2
2 تا 3 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 3 تا 5
4 تا 5 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بالای 6

به دلیل وجود تخم انگل درمان باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

محصولات آماده ای در بازار هست که ماده اصلی آن ها فرمالین و مالاچیت گرین است.

ماده موثر Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.

راه پنجم:

پرمنگنات پتاسیم :

حمام کوتاه مدت :
10 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت 10 دقیقه

حمام دراز مدت :
1 یا 2 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت حد اقل 4 ساعت

بهتر است از آبی استفاده شود که سختی آن پایین باشد مثل آب r.o یا آبی که دو سومش آب مقطر باشد و یک سومش آب شیر.

راه ششم :

آکریفلاوین :

اضافه کردن یک تا 3 قطره از محلول آکریفلاوین در هر لیتر آب آکواریوم .
(1 گرم پودر آکریفلاوین در یک لیتر آب برابر است با یک لیتر محلول آکریفلاوین)

بیماری بیرون زدگی چشم

یکی از بیماری های معمولی ماهی های آکواریومی متورم شدن و بیرون آمدن چشم از حدقه است.بیماری ممکن است توسط عوامل مختلف بیماری زا در ماهی ها به وجود آید.معمولا این بیماری جز علائم ثانوی بیماری های باکتریایی ایکتیوفونوس یا پزودوموناس می باشد.در برخی موارد به آسانی می توان تشکیل حباب هوا را داخل چشم که توسط باکتری های مولد گاز ایجاد می شود مشاهده نمود.هیچ گونه دارویی برای مداوای این گونه آلودگی شناخته نشده است.در مواقعی که بیماری توسط باکتری ایکتیوفونوس حاصل می شود باید ماهی آلوده را از آکواریوم خارج کرده و آن را معدوم نمود.باکتری های مولد گاز ممکن است باعث بیرون آمدن کامل عدسی چشم ماهی گردند.در برخی موارد ممکن است زخم حاصله در چشم ماهی کم کم التیام یافته و به حالت عادی بازگردد،ولی طبیعتا ماهی بینایی خود را از دست می دهد.

بیماری استسقا یا آب آوردن

این بیماری یکی از نامانوس ترین و ناخوشایندترین بیماری های ماهی های آکواریومی می باشد.ماهی آلوده دارای بدنی متورم-فلس هایی برجسته و زاویه دار با بدن و چشم هایی بر آمده می باشد.عامل مولد آن نوعی باکتری از جنس پزودوموناساست.علاوه بر باکتری این بیماری ممکن است در اثر بدی تغذیه نیز به وجود آید.اگر عامل مولد آن بدی تغذیه باشد بیماری مسری نخواهد بود.بهترین راه مبارزه با آن غوطه ور ساختن ماهی آلوده در محلول ۵۰تا۱۰۰ میلیگرم در لیتر آنتی بیوتیک از جنس اورومایسین یا پنی سیلین می باشد.اگر بیماری در اثر بدی تغذیه به وجود آمده باشد بهترین راه مداوای آن تغییر رژیم غذایی ماهی می باشد.در هر صورت پس از مشاهده ی بیماری باید ماهی آلوده را از سایر ماهی ها جدا نمود.

بیماری آرگولوزیس

نوع بیماری:انگلی(سخت پوست)

عامل بیماریArgulus Sp:

نحوه تشخیص:

جمع شدن باله ها، تورم و قرمزی در نواحی مختلف، رؤیت انگلشبیه سفره ماهی کوچک (سفید یا سبز کمرنگ)، خارش، زخم های گرد در اطراف محل جراحتانگل

نحوه درمان:

جداسازی انگل به وسیله پنس و ضد عفونی محل گزش با الکلسفید، argumor

اختلال کیسه شنا

نوع بیماری:ویروسی و ناشناخته

عامل بیماری:ناشناخته (احتمالاً وجود بیش از حد هیدرات کربن در غذا + ویروس)

نحوه تشخیص:

تورم شکم، لاغری مفرط سایر اندام ها، حرکات شنای ناگهانی،در بررسی پاتولوژیک تحلیل کیسه شنا و وجود چسبندگی و از همه مهمتر از دست دادنتعادل ماهی (سر و ته شدن)، معمولا ماهی در هنگام بیماری اشتهای خود را حفظ میکند.

نحوه درمان:

استفاده از آنتی بیوتیک های ماکرولیدی برای جلوگیریاز عفونت های ثانویه و کم کردن میزان هیدرات کربن در غذا، می توان از نخود پخته درغذا 3 روز متوالی استفاده کرد.

مسمومیت با نیتریت

نوع بیماری:غیرپاتوژنی

عامل بیماری:عوامل محیطی

نحوه تشخیص:

تنفس سریع در سطح آب، پررنگ شدن آبشش،‌ عدم تحریک پذیری درآسیب شناسی، تورم کبد و در مسمومیت شدید پارگی کبد و کیسه صفرا دیده می شود.

نحوه درمان:

سیفون کردن آب و خارج کردن نیتریت

میکروسپوریدیازیس

عامل بیماری:انواع مختلف میکروسپوریدیا

نحوه تشخیص:

تورم شکم در خانواده تتراها خصوصاً نئون ها، جوش های ریزپوستی، جدا افتادن ماهی آلوده از گله، بیماری به صورت انفرادی ظهور می کند و بهتدریج انتشار می یایبد. بی اشتهایی، لاغری و بی حالی

نحوه درمان:

درمان ندارد. تنها نئونها نسبت به این بیماری کمی مقاومت نشانمی دهند که البته در مراحل ابتدایی بیماری می توان از انواع قارچ کش ها و آنتیبیوتیک ها در کمک کردن به آنها جلوگیری از بیماریهای ثانویه بهره برد

شیلودو لازیس

نوع بیماری:انگلی

عامل بیماری Chilodonella Cyprin: و Chilodonella SP

نحوهتشخیص:

رنگدانه های تیره در سراسر بدن، انگل های مژه دار به راحتیدر برداشت میکروسکوپی قابل تشخیص هستند، خارش ماهی، افزایش مخاط جلدی،‌ لکه هایسفید روی باله ها، تنفس سریع، بی اشتهایی در موارد شدید

نحوه درمان:

حمام فرمالین، حمام نمک یا حمام آکریفلاوین، Ektomor، aeneraltonic

ویبریوزیس

نوع بیماری:باکتریایی

عامل بیماری:انواع Vibrio

نحوهتشخیص:

ریزش فلس ها، پرخونی قاعده باله ها، حمع شدگی باله ها، نقاطکوچک خونریزی در نواحی دهان ماهی، عفونت روده و بی اشتهایی

نحوه درمان:

اکسی تتراسایکلین، مترونید ازول، بهتر است در مراحل ابتداییکه ماهی اشتها دارد دارو در غذا باشد و اگر قطع اشتها را شاهد بودیم می توان دارورا در آب اضافه کرد. داروی اصلی اکسی تتراسایکلین است و مترونیدازول بصورت توأم باآن برای جلوگیری از عفونتهای ثانویه مصرف می شود

هرپس ویروس

نوع بیماری:ویروسی

عامل بیماری:هرپسویروس کوی

نحوهتشخیص:

کمرنگ شدن آبشش در کوی ها،‌ خونریزی در چشم و تلفاتسریع

نحوه درمان:

درمان ندارد. در مراحل اولیه آسیکلوویر در آب اضافه میشود.

هگزامیتیازیس

نوع بیماری:انگلی

عاملبیماری: Hexamita Sp Spironocleus Sp

نحوه تشخیص:

سوراخ در سر،‌ دفع مدفوع همراه با موکوس و ترشحات زیاد،‌فرو رفتگی شکم، لاغری مفرط، ضخامت کیسه صفرا

نحوه درمان:

مترونیدازول در آب در مراحل ابتدایی، Hexaex در مراحلپیشرفته

بیماری های مختلف کلیوی

نوع بیماری:باکتریایی

عامل بیماری:Renibacterium Salmoninaram

نحوه تشخیص:

تیرگی رنگ بدن، پرخونی قاعده باله ها و لب ها، بیشتر سورم وآنجل درگیر می شوند. در بعضی موارد حالت های تاول روی کمر ماهی دیده می شود.

نحوه درمان:

اریترو مایسین یا سفالکسین

سفیدک (تک یاخته)

نوع بیماری:انگلی) تک یاخته)

عامل بیماری: Ichthyophthirius multifiliis

نحوه تشخیص:

نقاط سفید رنگ 1 میلی متری در تمامی سطح بدن، خارش بدنماهی

نحوه درمان:

بالا بردن دمای آب به میزان 4 درجه، نمک درمانی، Faunamore-p، Ich-out، Contra Ich

برانشیومایکوزیس

نوع بیماری:قارچی

عامل بیماری:انواع Brachiomyces

نحوهتشخیص:

حرکات عصبی، رشته های پنجه ای در آبشش، تنفس سریع

نحوه درمان:

در مراحل ابتدایی بهبود وضعیت آب بوسیله محصولات Microblift مؤثر است، اما در زمانی که بیماری پیشرفته است درمان خاصی جز مالاشیت گرین وجودندارد که این دارو نیز منع مصرف دارد.

:: بازدید از این مطلب : 1597

امتیاز مطلب : 26

تعداد امتیازدهندگان : 9

مجموع امتیاز : 9

تاریخ انتشار : چهار شنبه 27 بهمن 1389 | نظرات ()

گربه ماهی سینوی آلبرت

نوشته شده توسط : حامد

ماهی سینوی البرت

¤گربه ماهی سینوی آلبرت : Albert's Syno ¤

نام علمی: Synodontis alberti / نام عمومی: Albert's Syno سینوی آلبرت

خانواده: Mochokidae / زیستگاه اصلی: آفریقا ؛ حوزه رودخانه کنگو

اسیدیته آب: 6 تا 8 PH / سختی آب: 4 تا 25 dh

حداکثر اندازه: 16 سانتیمتر / درجه حرارت: 73 تا 81 درجه فارنهایت یا 23 تا 27 سانتیگراد

ماهی سینوی البرت

تغذیه: با قرص های غذایی و کرم خونی تغذیه اش کنید.

این ماهی قادر است با دندانهای فک پایینش جلبک ها را از سطح سنگ ها و شیشه آکواریوم پاک کند هر چند که یک جلبک خوار قوی به حساب نمی آید.

رفتار: ماهیانی که اندازه ای حدود 2.5 سانتیمتر داشته باشند، در کنار سینوهای آلبرت بالغ در امان خواهند بود.

با گربه ماهیان دیگر هم فقط برای امنیت و تصاحب یک پناهگاه تاریک مبارزه خواهد کرد .

ماهی سینوی البرت

سازگاری: با اغلب ماهیان اجتماعی که اندازه ای متوسط داشته باشند، میتوانید نگهداری اش کنید.

دکور تانک: دکور صخره ای را به چوبی ترجیح میدهد و نیازی به تزیین با گیاهان اکواریومی نیست.

:: بازدید از این مطلب : 662

امتیاز مطلب : 33

تعداد امتیازدهندگان : 12

مجموع امتیاز : 12

تاریخ انتشار : سه شنبه 19 بهمن 1389 | نظرات ()

لیپورنیوس

نوشته شده توسط : حامد

>>> ماهی لپورنیوس راه راه سیاه Black banded leporinus <<<

نام علمی: Leporinus fasciatus / گونه : آنوستو میده Anostomidae

خانواده : انواع کاراسین ها / زیستگاه : آمریکای جنوبی و مرکزی ، آمازون و گوان

اندازه ماهی : 10 تا 15 سانتیمتر / درجه حرارت اب : 21 - 26 درجه سانتیگراد

خصوصیات ماهی لیپورنیوس راه راه سیاه :

دارای بدنی کشیده بوده و هنگام شنا سر آنها به طرف پائین قرار می گیرد.

از آنجا که جمع آوری از مناطق بومی مشکل و تکثیر آن در اکواریوم غیر ممکن است

این ماهی علیرغم زیبائی که دارد چندان مورد توجه قرار نگرفته است.

بر روی بدن دارای 10 نوار رنگی سیاه رنگ است که یکی از آنها بر روی چشم قرار دارد.

بین هر دو نوار سیاه یک نوار روشن وجود دارد.

جالب توجه است که هرچه سن ماهی بیشتر میشود تعداد نوارهای بدن زیادتر میشود.

برای مثال یک ماهی جوان معمولا دارای پنج نوار تیره بر روی بدن است

درحالیکه ماهی بالغ دارای 10 نوار تیره میباشد.

با رشد ماهی یکی از نوارها از وسط به دو نیم شده و کم کم تبدیل به دو نوار میشود.

:: بازدید از این مطلب : 1402

امتیاز مطلب : 28

تعداد امتیازدهندگان : 10

مجموع امتیاز : 10

تاریخ انتشار : سه شنبه 19 بهمن 1389 | نظرات ()

اپیلاتی دهان آتشی:

نوشته شده توسط : حامد

>>> اپیلاتی دهان آتشی: firemouth epiplaty <<<

خانواده : شیربت تخم گذار دندان دار / زیر خانواده :کیلی

نام : اپیلاتی دهان آتشی firemouth epiplaty / نام علمی : epiplatyes dageti

زیستگاه :آفریقای غربی استوایی ، از لیبی تا غنا / طول ماهی بالغ : 5 سانتی متر

حداقل طول آکواریوم : 40 سانتی متر / دمای مناسب آب : 20-26 درجه سانتی گراد

غذا : تترامین ، لارو پشه ها / ویژگی های جنسی : گلوی ماهی نر گلگون است

ماهی اپیلاتی

اطلاعات تکمیلی در مورد ماهی اپیلاتی دهان اتشی :

ماهی صلح جو و بیباکی است که در بخش بالائی آب زندگی میکند .

در آکواریوم های گیاه دار به خوبی میتوان آن را پرورش داد .

ترجیح میدهد غذای خود را از سطح آب بگیرد و نیازهای خاصی در رابطه

با ویژگیهای آب و غذا ندارد و معمولا در بین گیاهان ریز برگ تخم ریزی میکند.

:: بازدید از این مطلب : 568

امتیاز مطلب : 31

تعداد امتیازدهندگان : 9

مجموع امتیاز : 9

تاریخ انتشار : سه شنبه 19 بهمن 1389 | نظرات ()

تترای بوینس آیرس

نوشته شده توسط : حامد

زادگاه تترای بوینس آیرس، آمریکای جنوبی می باشد.این ماهی گزینه ی خوبی برای نگهداری در آکواریوم هایی با گونه ماهی های مختلف است.دارای بدن کشیده ی نقره ای همراه با باله های قرمز است.

تترای بوینس آیرس سازگاری خوبی با سایر ماهی های آب شیرین دارد.نگهداری این ماهی در گروه های شش تایی یا بیشتر، با هم نوعان خود توصیه می شود.قرار دادن گیاهان مصنوعی، تکه های چوب و تخته سنگ ها، فضایی همانند محیط طبیعی زندگی این ماهی را فراهم کرده و فضاهایی را نیز برای پنهان شدن ماهی تامین می کند.از قرار دادن گیاه طبیعی در آکواریوم این ماهی خودداری کنید.چرا که این گونه ی تترا به گیاهان صدمه ی جدی وارد می کند و در بیشتر اوقات برگ آن ها را می خورد.دمای 18 تا 27.5 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 5.8 تا 8.5 برای این ماهی مناسب است.

تترای بوینس آیرس در هر زمانی که بخواهد تخمریزی می کند و تشخیص زمان آن به خوبی ممکن نیست.به همین علت فراهم کردن فضای طبیعی برای در امان ماندن تخم ها در آکواریوم یا استفاده از زایشگاه ضروری است.پی هاش اسیدی ملایم بهترین پی هاش برای تخمریزی می باشد.پس از تخمریزی لازم است که والدین از آکواریوم خارج شوند.

این ماهی را می توان با انواع غذا ها از جمله میگوی آب شور، کرم خونی، دافنی و انواع غذاهای خشک تغذیه نمود.

تترای بوینس آیرس با ماهی های از جمله گورامی، دانیو، رازبورا، دیسکس، آنجل، گوپی، پلاتی، مولی و دم شمشیری سازگاری دارد.