نام : ماکرو

نام های دیگر : سیچلاید الکتریکی زرد یا آبی ( Electricity cichlid  ) و سیچلاید قناری .

نام علمی : Labidochromis caeruleus

خصوصیات فیزیکوشیمیایی : دما = 24-28 درجه سانتیگراد – PH=7.6-8.6

زیستگاه اصلی : دریاچه ملاوی

جایگیری : تمام نقاط آکواریوم

اندازه : ماکروهای نر تا 6 اینچ ( 15 سانتی متر ) و ماکروهای ماده تا 3.5 اینچ ( 9 سانتی متر ) رشد می کنند .

رنگ ها : سفید ، آبی و زرد . 

غذا : همه چیزخوار بوده و جلبک روی گیاهان ، حشرات ، حلزون و غذاهای رایج ماهی ها را می خورند . آنها به غذای زیادی احتیاج دارند که بهتر است بخش زیادی از غذای آنها را مواد گیاهی تشکیل دهد . برای این منظور می توان آنها را با نخودفرنگی ، کاهو ، اسفناج و غذاهای خشکی مثل پولکی گیاهی ( نظیر Sera Flora ) تغذیه کرد . هم چنین تخم میگوی زنده یا فریز شده مکمل غذایی خوبی برای آنها محسوب می شود . توصیه می شود به آنها کرم فشرده ( توبی فیکس ) و کرم خونی ندهید .

رایج ترین بیماری آنها می تواند نفخ و بادکردن شکم باشد که بیماری خطرناکی بوده و خیلی سخت درمان می شود . برای جلوگیری از آن می شود کیفیت آب را بالا برده و غذاهای سرشار از پروتئین به آنها نداد .

شرایط تانک : در تانک آنها باید چاله ها ، سوراخ ها و مکان های مخفی شدن بسیاری را با سنگ ها تهیه کرد . هم چنین می توان از مرجان در تانک آنها استفاده کرد . حجم آکواریوم آنها باید زیاد بوده و آب تانک کمی سخت و قلیایی باشد .

رفتار : ماکروها ماهی های جذابی هستند و به راحتی نگهداری و تکثیر می شوند . آنها به شرایط دمایی خاصی نیاز نداشته و در دماهای مختلفی قادر به زندگی هستند . ماکرو برای افرادی که مایلند از تانک دسته جمعی نگهداری کنند مناسب بوده و با ماهیان زیادی سازگار است . از عادت های آنها هم می توان به جستجوی کنجکاوانه ی آنها بین شن ها و چاله ها اشاره کرد که این کار را توسط دهان و دندان تیز خود انجام می دهند . هم چنین ممکن است ماکروها گیاهان را از ریشه در بیاورند که می توان از گیاهان مقاومی چون cryptocoryne  و Arubias در تانک آنها استفاده کرد .  

تشخیص جنسیت : معمولاً نرها از ماده ها بزرگتر بوده و لکه های قهوه ای یا مشکی روی بدن نرها تیره تر از ماده هاست . اغلب رنگ چشم و دهان نرها مایل به قهواه ای می باشد .  

نحوه تکثیر : برای ترقیب آنها به جفت گیری و آماده سازی آنها برای تکثیر تعدادی ماکرو را به نسبت 1 نر به 3 ماده در یک تانک قرار داده و آنها را با میگوی نمکی یا لارو پشه تغذیه کنید . بعد از چند هفته در صورتی که PH آب بین 7.8 تا 8.2 و دمای آب 77-82 درجه فارنهایت ( 25-28 درجه سانتیگراد ) باشد به تدریج رفتارهای جفت گیری را در خود نشان می دهند .

نکته : معمولاً ماکروهایی که اندازه آنها 2.5-3 سانتی متر است به بلوغ رسیده و جفت گیری می کنند . 

ابتدا ماکروی نر یک سطح صاف مانند سنگ را انتخاب کرده و ماده را به آن محل جذب می کند . پس از جفت گیری ماکروی ماده تخم ریزی کرده و ماکروی نر تخم ها را بارور می کند . ( تخم ریزی حدود 1 ساعت به طول می انجامد . )  

ماکروها دهان پرور بوده یعنی تخم ها و بچه های خود را در دهان خود بزرگ می کنند ، اما این کار ممکن است برای ماکروی ماده مضر باشد ، چرا که در طول دوران نگهداری از بچه ها ( حدود 4 هفته ) ماکروی ماده غذا نخورده یا به مقدار بسیار کمی غذا می خورد که این می تواند موجب تضعیف ماکروی ماده شود . به همین جهت توصیه می شود پس از بارور شدن تخم ها والدین را از تانک خارج کرده و به تانک دیگری منتقل کنید .  

پس از هچ شدن تخم ها والدین را از تانک خارج کرده و به تانک دیگری منتقل کنید . در این مدت بچه ها از کیسه ی چربی زیر شکم تغذیه می کنند ولی پس از چند روز با تمام شدن کیسه ی چربی آنها باید بچه ها را با آرتمیا تغذیه کنید . پس از دو هفته از تولد بچه ماکروها دم و نوک آنها نمایان شده و پس از سه هفته بدن آنها شکل می گیرد .توجه : ماکروهای کوچک 10 تا 15 بچه و ماکروهای بزرگ 25 تا 30 بچه را در دهان خود پرورش می دهن

این ماهی از لحاظ سیستماتیک در راسته سوف ماهیان و خانواده سیکلیدها و جنس سیکلاسوما قرار میگیره . نام علمی این ماهی Cichlasoma octofasciatum ست . واژه octofasciatum به معنی هشت خط هست و اشاره به 8 نوار تیره عرضی داره که روی بدن ماهی کشیده شده . این ماهی در بازار ایران اسامی گوناگونی داره مثل سیکلید کله قویی !

ماهی جک دمپسی یک ماهی رنگارنگ زیبا ست . هر چند که استرس می تونه رنگ این ماهی رو تحت تاثیر قرار بده و به خاکستری یا سیاه دگرگون کنه ؛ اما اگر در شرایط خوبی نگهداری بشه واقعن زیباست و رنگی دیدنی داره ؛ زمینه ای تیره با نقاط بسیار زیبا و درخشان مثل جواهر ! بعضی از انواع این ماهی هم کمیاب هستن و همین کمیاب بودن باعث افزایش قیمت جهانی اونها شده .  

این ماهی در اصل بومی آمریکای مرکزیه . دمای 22 تا 30 درجه سانتی گراد رو تحمل کرده ولی 25 تا 28 درجه برای زیستش مناسب تره .p.H خنثی و در محدوده 7 تا 8 مناسبه . طول عمر این ماهی بیش از 10 سال گزارش شده . طول ماهی تا 20 سانتی متر هم میرسه و در این اندازه آماده تولید مثل میشه . ماهی جک دمپسی در زیستگاه طبیعی از کرم ها ، سخت پوستان ، حشرات و ماهیان کوچک تغذیه می کنه . ولی در آکواریوم میشه با غذاهای مختلف تغذیه ش کرد و از این لحاظ ماهی سخت گیری نیست . در زمان نوزادی باید اونها رو با آرتمیاهای زنده درشت و کرم خاکی زنده تغذیه کرد . از غذا های خشک و فریز شده از کرم توبیفکس ( مکعب های کوچک ) استفاده میکنن . همینطور کرم خونی منجمد . بهتره که از غذاهای شرکت تترا که بصورت پولکی یا Flake و گرانول برای این نوع ماهی ها بنام تترا سیکلید تهیه شده استفاده کرد ! - تفاوت ماده و نر و شیوه تولید مثل سیکلید جک دمپسی : سن بلوغ جنسی این ماهی در شرایط نرمال در حدود یک سالگی و به طور کلی زیر 15 ماهگی پس از تولد رخ میده و پس از بلوغ می تونه چند بار در سال تخم ریزی کنه . این ماهی بین 500 تا 800 تخم میریزه . رفتار تولید مثلی ماهی جک دمپسی مانند رفتار کلاسیک بیشتر سیکلید هاست .این ماهی یکی از ساده ترین ماهیان برای تکثیر شناخته میشه . در موقع تکثیر بهترین دما سیکلید ۲۶ درجه سانتی گراد هست . نر ها معمولا بزرگ تر ، رنگین تر و دارای باله دمی و مخرجی دراز تری هستن . همچنین در نرهای مسن تجمع بافت چربی بیشتری رو میشه در ناحیه سر مشاهده کرد و به همین جهت در ایران به این ماهی گاه کله قویی هم گفته میشه ! - رفتار شناسی ماهی جک دمپسی : ماهی جک دمپسی ماهی شرور و ستیزه جوو نا آرومیه و معمولن تند خوییش رو با جوئل فیش یا جواهر ماهی مقایسه میکنن . البته گاهی خجالتی به نظر میآد و اگر در دکور آکواریوم غارهایی برای مخفی شدن این ماهی درست کنید ، بیشتر ترجیح میده که در این پناهگاه ها استراحت کنه . نگهداری ماهیان نر این گونه با هم در یک مخزن مشکل سازه ( مگر اینکه مخزن خیلی بزرگ باشه ) در ضمن معرفی ماهی ماده غیر بالغ یا غیر آماده به مخزن حاوی نر بالغ در زمان تولید مثل ممکنه باعث مرگ ماهی ماده به وسیله ماهی نر بشه ؛ از طرفی ، وقتی یک نر و ماده آماده با هم جفت شدن ، آکواریوم محیط نا امنی برای سایر ماهیها ( چه از این گونه و چه سایر گونه ها ) بوجود میاد چون با نزدیک شدن ماهی های دیگه به محل تخم ریزی دمپسی ها ، سرنوشتشون مرگ یا آسیب های جدی خواهد بود . برای تخم ریزی ، ابتدا سنگ صاف و صیقلی ای مثل یک تکه سرامیک رو در داخل آکواریوم اونها قرار میدیم . والدین اقدام به پاک نمودن سطح اون می کنن . سپس تخم ریزی و لقاح انجام می شه . طول دوره انکوباسیون ( یعنی زمانی که طول می کشه تا نوزادان از تخم خارج بشن ) سه روز بوده و پس از اون والدین نوزادان رو در گودالی که از قبل در کف ماسه های آکواریوم حفر کردن میبرن و در اونجا ازشون مراقبت میکنن ! معمولا ماهی ها هر روز یا یک روز در میون گودال جدیدی ساخته و بچه ماهیان رو به اونجا منتقل می کنن و این کار تا روز دهم تولد یعنی تا زمانی که شنای آزاد بچه ماهیان شروع می شه ادامه پیدا میکنه ! نکته مهم در پرورش این ماهی ها اینه که دمپسی ها از تخم ها و نوزادان به شکل بسیار مطلوبی مراقبت میکنن و مراقبت از نوزادان بین ماهی نر و ماده تقسیم می شه . رفتار این ماهیها با فرزندان به حدی دوستانه ست که پرورش دهنده ها یک جفت از این ماهی ها رو در آکوآریوم بسیار بزرگی قرار میدن تا وقتی بچه ها بزرگ شدن جای کافی برای همه ماهی ها وجود داشته باشه و بینشون نزاع در نگیره ! پدر و مادر بچه ها رو بصورت گروهی اداره میکنن و از پراکنده شدن اونها جلوگیری می کنن تا با این کار بتونن مراقبت بهتری ازشون بعمل بیارن . بچه ماهیها تا زمانیکه به سن بلوغ نرسیدن می تونن با پدر و مادر در یک مخزن به خوبی زندگی کنن . در مورد دکوراسیون دلخواه این ماهی باید گفت که جک دمپسی و بسیاری از سیکلید ها با کندن زمین و خارج نمودن گیاهان از بستر باعث تخریب اونها میشن . بهترین محل برای اونها آکواریومی صخره ای با تکه های کنده درخت و نوز ضعیف هست . همچنین ریشه های زیر آبی و تکه های چوب در زیستگاه طبیعی اونها فراوونه و میشه با اضافه کردن چنین اجسامی به آکوآریوم در طبیعی تر کردن محل زندگی اونها اقدام کرد . از کوزه های سفالی هم لذت میبرن ولی باید اندازه کوزه رو بزرگ بگیرین چون این ماهی ها به سرعت بزرگ میشن ! استفاده از گیاهان طبیعی فایده ای نداره چون عادت کند و کاو سیکلیدها در نهایت به نابودی گیاهان ختم میشه ! بهتره از گیاه پلاستیکی استفاده بشه تا طبیعی ! ماهی هایی که در صورت اجبار میتونید با دمپسی ها نگهداری کنید شامل انواع سیکلید ها ، گربه ماهیان ( لجن خوار یا کت فیش ) ، شارک ها ، نایف و ماهیانی از این قبیل استفاده کرد ولی نباید فراموش کرد که هم مخزنی های ماهی جک دمپسی باید هم اندازه و یا بزرگ تر از خودشون باشن . هر چند جک دمپسی معمولن ماهی شروریه و سازگاریش با ماهیان دیگه تصادفیه . معمولن بعد از معرفی جک دمپسی به آکواریوم عمومی ، باید یک هفته تا ده روز به دقت رفتار این ماهی رو تحت نظر قرار داد تا اتفاق ناگواری رخ نده . همینطور از اونجایی که جک دمپسی در کف آکواریوم گودال ایجاد می کنه ، آب کدر شده و به همین دلیل نیاز به وجود فیلتر های مناسب در مخزن هست

یک ماهی ایده آل برای کسانیکه علاقه به نگهداری از ماهیهای عجیب و غریب و با ظاهری ترسناک دارن . شکل ظاهری این ماهی شباهت زیادی به مار داره . در واقع جزو مارهای اولیه به حساب میاد که هنوز در محیط آب باقی مونده . این ماهی بازمانده نسل دایناسورهاست که تونسته بخاطر تنفس از شش و آب شش , نسل خودشو حفظ کنه . زادگاه این ماهی برکه ها و رودخانه های کم عمق آفریقاست . این ماهی در زمان خشکسالی حتا مهاجرت هم میکنه و از برکه ای به برکه دیگه میره و میتونه بیشتر از 8 ساعت در خارج از آب زنده بمونه . در آب کثیف و با اکسیژن کم هم قادر به حیات هست به دلیل تنفس ریوی . حالت شیمیایی آب نقشی در زندگی این ماهی نداره ولی بهتره آب کمی اسیدی باشه با pH 5 تا 6 . این ماهی گوشتخوار هست و از غذاهای پروتئینی و ماهی های ریز تغذیه میکنه . 2 باله بزرگ اصلی در دو طرف سر داره که هم حکم باله شنا رو دارن و هم پاهای حیوان به حساب میان . دندانهای ریز و تیغ مانندی داره و نحوه غذا خوردنش دقیقن مثل غذا خوردن سوسمارهاست و با بلعیدن غذا رو میخوره . شکل بدن بسیار جالبه . سر شبیه مارمولک و مار می مونه و بدن از فلس پوشیده شده و روی بینی هم 2 زائده کوچک دیده میشه . بینایی ماهی کم هست و از طریق بویایی مکان غذا رو تشخیص میده . در ایران به این ماهی " پولی " گفته میشه و 2 نوع اون رو هم میفروشن : یک نوع ساده که زمینه بدن طوسی با نقاط خاکستری ریز هست و ارزونتره و یک نوع اون که پلنگی هست و گرونتره و بین 10 تا 12 هزار تومان قیمت داره . این ماهی نیاز به آکواریوم بزرگ و ساده داره و باید با ماهی های گوشتخوار نگهداری بشه چون تجاوز کار و درنده ست . بهترین انتخاب برای این ماهی ماهی نایف و یا ماهی های درشت تر از خودش هست که با هم همزیستی خوبی دارن . بهتره آکواریوم با گیاهان طبیعی تزئین شده باشه و چند قطعه تزئینی کنده درخت در اون قرار بدین . بستری از شن نرم و ریز , کمی درشتر از ماسه های کنار دریا , برای این ماهی مناسبه چون لقمه های غذا رو میبلعه و احتمال داره که سنگ ریزه ها رو هم ببلعه و از طرفی چون روی ماسه ها میخزه و اغلب روی ماسه میشینه , ریگ نرم رو میپسنده ! دمای آب 27 درجه رو میپسنده اما در آب زیر صفر درجه هم به خوبی میتونه زنده بمونه و متابولیسم بدنش رو متوقف میکنه !!!!! به این صورت که تنفس رو بطور کامل قطع میکنه و روی آب بصورت واژگون قرار میگیره اما به محض اینکه در آب گرم انداخته میشه فوری شروع به شنا کردن میکنه . نکته بسیار جالب در این ماهی قابلیت انطباق پذیری بسیار بالای اون با هر شرایط محیطی هست ! از گرم و سردی بیشاز حد آب تا کمی هوا و نوع غذا و حتا بی آبی ! این ماهی از غذاهای خشک هم بخوبی تغذیه میکنه و از این نظر خیلی جالبه !!!!

ماهی چندان فعالی نیست و اغلب دوست داره در گوشه ای دراز بکشه . شب ها موقع خواب بدن رو به حالت مارپیچ در میاره درست مثل حالت چمبره زدن مار . حرکت بدن هم دقیقن مثل مار و بصورت زیگزاگ هست . انعطاف بدنی بالایی داره و خیلی زیبا حرکت میکنه و بسیار با وقاره . این ماهی زود بزرگ میشه و تا 30 سانتیمتر رشد میکنه و نیاز به آکواریوم بزرگ داره . تولید مثلش هم خیلی آسونه و در همون آکواریوم خودش تخم گذاری میکنه . بهتره درپوش آکواریوم رو ببندین چون این ماهی میتونه به بیرون بپره . هر چند نمیمیره چون از هوا تنفس میکنه اما ممکنه دچار آلودگی پوستی بشه و یا ضربه به بدنش وارد بیاد . خلاصه از هر جهت این ماهی بسیار ایده آل برای افرادی هست که تمایل به نگهداری ماهی های عجیب و غریب گوشتخوار دارن . بین مار و ماهی میتونین این ماهی رو انتخاب کنین . که هم ماهیه و هم مار .

جنس Polypterus Senegalus :

اسم عمومی این ماهیGray Bichir یا ماهی بیشیر خاکستری هست که بهش بیشیر سنگالی هم می گن . باله پشتی دراز و کشیده این ماهی به بالچه های مجزا تبدیل شده که در هر بالچه یک خار و چند شعاع منشعب وجود داره و در حالت افراشتگی حالتی اره مانند به پشت ماهی میده . ماهی بیشیر سنگالی ( خاکستری ) فراوان ترین گونه از این خانواده در تجارت آکوآریوم محسوب میشه . این ماهی بومی آفریقا و حوضه آبریز رودخانه نیل و آفریقای غربی , سنگال , نیجر و گامبیا ست ! بدن این ماهی استوانه ای ( سیلندری ) و مار ماننده . طول کل این ماهی به 50 سانتیمتر میرسه و گاه به وزن 200 کیلو یا بیشتر هم دیده شده .

رنگ این ماهی در پشت بدن متمایل به زیتونی و در کناره ها کرم – خاکستری و زیر شکمش شیری رنگ و سفید با خال های ریز سیاه رنگی روی پوست بدن مثل ذرات شن . گاهی در انتهای باله های این ماهی رگه های قرمز دیده می شه که نشونه کمبود اکسیژن و نامناسب بودن آب آکوآریومه و باید آب آکواریوم رو به صورت مطلوب در آورد . این ماهی ساکن آب شیرین و یک ماهی گرمسیریه و دمای 25 تا 28 درجه سانتیگراد رو می پسنده , هر چند که در دمای کمتر هم زیست میکنه اما دمای مناسب 28 درجه ست . p.H مورد تحمل این ماهی 6 تا 8 درجه ست . از لحاظ ظاهری گاهی فک بالایی در این ماهی جلوتر از فک پایینی قرار میگیره . دهان پلی پتروس دارای دندانهای ساده ریز و نا منظمه و بوسیله لثه ها پنهان شده و دیده نمیشه .

سوراخهای بینی این ماهی به شکل لوله در اومده و از پوزه بیرون زده و دلیل اون هم اینه که ماهی بینایی نسبتن ضعیفی داره ولی حس بویایی بسیار قوی ای داره . تعداد بالچه های پشتی از 8 تا 11 عدد متغیره . باله سینه ای در ماهی پلی پتروس دارای ساختار جالبیه و در طی میلیونها سال جای خودش رو به مچ داده . در واقع وظیفه اصلی اون حفظ تعادل ماهی در حالت ایستاده ست . فلس های این ماهی لوزی شکل ( گانوئید ) هست و پوششی زره مانند به ماهی میده و در مقابل خراشیدگی ها و ضربه ها بسیار مقاومه . بیشیر خاکستری در طبیعت از حشرات , سخت پوستان , نرم تنان , قورباغه ها و ماهی ها تغذیه می کنه . طول عمر این ماهی تا 34 سال گزارش شده . این ماهیان مثل کوسه ماهی ها دارای اسپیراکل و دریچه مارپیچی روده هستن و همین امر در بهتر هضم شدن غذا و بالا بردن مقاومتشون در برابر تغذیه بد موثره . استخوانهای فک بالایی اونها با جمجمه یکی شده . به علت بالا بودن ترکیبات نیتروژن دار در ادرار این ماهیان هر هفته یا 10 روز یکبار تا 25% آب مخزن اونها رو باید با آب تازه عوض کرد . اگر گیاه در مخزن قرار بدیم , ماهی با رفتار ویژه ای در لابه لای اونها کمین می کنه و گاهی سرش رو از لابلای گیاهان رو آبی بیرون میآره . مخزن این ماهی باید سر پوشیده باشه چون استرس یا رد شدن حشرات یا حتا کم شدن عمق آب و گرسنگی باعث بیرون پریدن این ماهی میشه . اگر یکی از این ماهی ها از آب بیرون پریده و بی حرکت افتاده بود , نگران نشید , چون معمولا پس از منتقل کردن ماهی به آب , ماهی دوباره جون میگیره . مشابه همین حالت در زمانی اتفاق میافته که در آب سرد و حتا در آبی با دمای زیر صفر قرار بگیره . ماهی بطور کامل بی حرکت میشه و روی آب میاد و وارونه میشه . این تصور پیش میاد که ماهی مرده اما به محض انداختن به آبی با دمای مناسب کم کم جون میگیره و شروع به شنا کردن میکنه . شاید راز بقای این ماهی در طی میلیونها سال همین قابلیت بالای اون در برابر تغییرات شدید محیطی و غذایی بوده ! پلی پتروس ها قلمرو طلب هستن و با هم می جنگن . بهتره که محیط آکواریوم بزرگ باشه و با ریشه ها یا کنده درختان تزئین شده باشه تا هر کدوم از اونها قسمتی از مخزن رو در تصرف خودشون بگیرن . مخزن پلی پتروسها بهتره دراز باشه و گیاه در اون وجود داشته باشه . آب نسبتن سنگین رو بیشتر ترجیح میدن تا آب سبک ! پلی پتروس ها دارای ویژگی منحصر به فردی هستن و اون هم تنفس هوایی هست .
این ماهی ها دارای شش هستن و کیسه شنای این ماهی علاوه بر حفظ شناوری به عنوان اندام تنفسی هم ایفای نقش می کنه . یک بخش از این کیسه شنای دو بخشی با یک مجرای دریچه دار یه گلو ( مری ) متصل می شه و در زمان کمبود اکسیژن در آب ( هیپوکسی ) نقش تنفسی ایفا می کنه . نکته مهم در نگهداری این ماهی این هست که همیشه باید سطح آب مخزن برای این ماهی ها 5 تا 10 سانتیمتر خالی از آب باشه تا ماهی بتونه از هوا تنفس کنه . این ماهی ها هر چند دقیقه یکبار به سطح آب میان و هواگیری میکنن . به همین علت در صورت مسدود بودن سطح مخزن , ماهی خفه میشه ! این ماهی رو میشه با همه گونه غذاهای گوشتی , چه زنده و چه منجمد و خشک تغذیه کرد . میگو , کرم ها , لارو حشرات (مثل کرم خونی ) , تکه های بریده شده دل گوسفند یا گوساله , نوزاد قورباغه , ماهیان کوچک یا تکه های کوچک ماهی کیلکا , سمندر کوچک ( Newt ) و حتی ماهی های آکواریومی کوچک مثل زبرا و گوپی و مولی رو میشه بعنوان غذا به ماهی داد . از عادت های جالب این ماهی اینه که تا تمام غذایی رو که در مخزن ریختین نخوره , دست از خودن نمیکشه . مخصوصن وقتی چند ماهی زنده در آب می اندازین , تا تمام ماهی ها رو شکار نکنن و نخورن دست از سرشون بر نمیدارن . شکل شکار کردن پلیپتروس ها هم جالبه . ماهی ابتدا بدنش رو مثل مار به نشونه حمله کردن در میاره و دور خیز میکنه و بعد با یک جهش سریع ماهی رو در بین آرواره های خودش میگیره و میبلعه . آرواره ها دارای قدرت زیادی هستن و در هنگام غذا دادن به اونها باید از پنس یا دستکش کلفت استفاده کرد چون احتمال آسیب رسوندن به انگشتان زیاده . بعلت بینایی کمی که دارن , گاهی پیش میاد اشتباهی انگشت شما رو بجای طعمه گاز بگیرن . این ماهی به سرعت دست آموز میشه و شما رو میشناسه و دوست داره غذا رو از دست شما بگیره و حتا نوازش بشه . اما نکته مهم در نگهداری این ماهی , تناسب دهان ماهی و اندازه غذا و سایز سنگهای کف آکواریوم هست . اگر از غذایی استفاده می کنید که به کف فرو میره , باید مواظب باشید که به علت ساختار پوزه مانند این ماهی , ممکنه مقداری از سنگها رو هم همراه با غذا ببلعه . هر چند ماهی سنگها رو بیرون می اندازه اما ممکنه اشتباهی تعدادی از اونها رو بخوره و دچار مشکلات گوارشی بشه . به همین دلیل بهتره از شن های ریز استفاده کنید چون این ماهی روی زمین هم دراز میکشه برای جلوگیری از خراشیده شدن بدنش استفاده از ریگ ریز با درشتی 2 میلیمتر مناسبه ! این ماهی رو میشه با ماهی های گوشتخوار و یا ماهی هایی بزرگتر از اندازه خودش در مخزن نگهداری کرد . در این حالت باید مخزن بزرگ باشه و پناهگاهی هم برای این ماهی ها در نظر گرفته بشه تا در اون بتونن پنهان بشن .
تفاوت جنسی این ماهی چندان مشخص نیست . تنها در زمان تولید مثل میشه از باله مخرجی نر ها که بزرگتر از ماده هاست , پی به جنسیت اونها برد . همینطور ماده ها سر بزرگتری نسبت به نرها دارن . به نظر میآد که یک دوره خشکسالی برای آماده سازی این ماهی برای تخم ریزی محرک به حساب میاد . یعنی ماهی در فصل بارندگی ( که پس از خشکسالی رخ میدهد ) جفت گیری و تخم گذاری می کنه که اوایل مرداد ماه تا اواخر شهریور هاست در این زمان سیلاب های متناوب در حوضه رود نیل رخ میده . در زمان جفت گیری معمولا یک جفت ماهی نر بر سر تصاحب یک ماده با هم به جست و خیز می پردازن . سپس ماهی پیروز در کنار ماهی ماده خزیده و ضربه های آرومی به سر ماهی ماده وارد میکنه . در همین زمان , ماهی نر باله مخرجی خودش رو به شکل یک لیوان در آورده و اونو زیر شکم ماده در زیر سوراخ تناسلی قرار میده تا تخمها در این باله مخرجی گود شده جای بگیرن ! شاید به همین دلیل باله مخرجی نر ها بزرگتر از ماده هاست . ماهی ماده چند صد تخم میگذاره و در دمای معمولی پس از 4 روز نوزادان از تخم خارج می شن . نوزادان در ابتدا به صورت گروهی ( School ) زیست می کنن . ویژگی جالب این ماهیان اینه که نوزاد دارای آبشش های خارجی برگ مانند شبیه به نوزادان قورباغه هستن . ماهیان جوان دارای چند نوار تیره رنگ بر روی بدن هستن که با بزرگ شدنشون به تدریج محو میشن .

Lion fish

ها در راسته ی عقرب ماهی شکلان یا Scorpaeniformes رده بندی میشود,گفتنی است که تا کنون 35 دسته از این راسته رده بندی شده اند.
گونه ی مورد نظر ما در خانواده ی عقرب ماهیان یاScorpaenidae , و در زیر خانواده ی Pteroinae و در جنس Pterois جای دارد.
خانواده ی عقرب ماهیان دست کم دارای 23 جنس و 172 گونه است.
نام علمی
نام علمی این ماهیPterois Volitans است .
واژه ی Ptrron در یونانی به معنای بال است و به باله های بال مانند این ماهی اشاره دارد.
در اطلس ماهیان خلیج فارس و دریایی عمان که توسط سازمان شیلات ایران چاپ شده است نام این گونه وجود ندارد ولی در کتاب ماهیان خلیج فارس نوشته ی بلگواد و لوپنتین و ترجمه ی دکتر بابا مخیرو دکتر اعتماد نامش دیده میشود.
نام عمومی
عقرب ماهیان معمولا" دارای نام های عمومی زیادی هستند و آنها را با نام های بوقلمون ماهی یا خروس دریا,شیر ماهی ,عقرب ماهی,سنگ ماهی , گزنده ماهی,آتش ماهی ,ماهی ولیتان و غیره می شناسند... رایج ترین نام عمومی برای این گونه شیر ماهی قرمزیا red lion fish یا شیر ماهی معمولی است گاهی نام شیر ماهی طاووسی نیز به این ماهی داده می شود.
ویژگی های ظاهری

لایون فیش معمولا" دارای شعاع های بسیار بلندی در باله ی پشتی و سینه ای می باشد و بدنش ازنوتار های سرخ و سیاه پوشیده شده در نمونه های بزرگ لکه های سفیدی در امتداد خط جانبی مشاهده می شود.
معمولا" بالای چشم و زیر دهان این ماهی زائده هایی( تنتاکول هایی ) دیده می شود که این تنتاکول ها در افراد جوان بزرگ و در افراد بالغ برگی شکل است .
ویژگی های زیستی و رفتاری در زیستگاه طبیعی
بیشتر عقرب ماهیان در آب های کم عمق ساحلی, بر بستر های سنگی, صخره های مرجانی و در میان گیاهان به سر می برند.
معمولا" بیشتر پراکندگی آنها تا عمق 50 متری است هر چند که گهگاه در مناطق ژرف تر هم دیده میشوند, طول این ماهی به14 اینچ میرسد, شیر ماهی ها معمولا" در میانه و کف آب آکواریوم شنا می کنند .
این ماهی به جز زمان جوانی و تولید مثل در سایر زمان ها به صورت تکی زندگی می کند.
ماهیان این خانواده می توانند رنگ خود را عوض کرده و کم و بیش با محیط اطرافشان هم رنگ شوند فایده ی این استتار بیشتر برای صید طعمه است تا پنهان ماندن از چشم دشمنان زیرا کتر جانوری وجود دارد که ادعا کند چکارچی ماهی خطر ناکی چون عقرب ماهی است!
یکی دیگر از عادت های لایون فیش این است که در موقع استراحت ماهی در حالتی قرار می گیرد که سرش به طرف پایین است و دمش به طرف بالاست در این زمان گاهی برخی از افراد گمان میکنند که حال ماهی بد است یا مریض شده که البته هیچ کدام از اینها درست نیست و حالتی طبیعی است.
ممکن است هر چند وقت یک بار از ماهی خود حرکاتی مانند سرفه کردن یا لرزش های شدید مشاهده کنید و بعد ببینید که موکوس شفافی از بدن ماهی جدا و در آب رها میشود این عمل یک رفتار طبیعی است که ماهی برای پاک کردن بدن خود از انگل ها و جلبک هایچسبیده به پوستش انجام میدهدولی اگر این رفتار پیوسته تکرار شود نشان دهنده ی شرایط نا مناسب آب است.
لایون فیش ها معمولا" در مقابل بیماری ها مقاوم بوده و اگر رژیم غذایی مناسبی به آنها داده شود سالها در آکواریوم شما زندگی خواهند نمود در صورت بیمار شدن به خوبی به درمان هایی که بر پایه ی هیپوسالینیتی استوارند پاسخ خواهند داد.
P.H

مناسب لایون فیش در آبزی دان باید در محدوده ی 1/8 تا 4/8 بوده و سختی کربناته ی مناسب این ماهی 8 تا 12 و شوری(وزن مخصوص) مورد نیازش 021/1 تا 023/1 میباشد.
باید دمای آب مخزن عقرب ماهی را روی 22 تا 27 درجه ی سانتی گراد تنظیم نمود.


 

از این خانواده تاکنون تنها چهار گونه شناسایی شده که همه جزء ماهی های بسیار خوب آکواریومی به حساب می آیند.خفاش ماهی ها بسیار مقاوم هستند و برای تغذیه ی آن ها می توان از انواع مختلف مواد غذایی استفاده نمود.این ماهی ها که به هیچ وجه خجول نیستند دارای شکل زیبایی هستند و یک نوع از آن ها به نام خفاش ماهی باله بلند دارای طرح و رنگ بندی بسیار زیبایی است.

شکل بدن از مرحله ی بچگی تا بلوغ تغییرات بسیار زیادی پیدا می نماید.تمام ماهی های کوچک چهار گونه ی شناخته شده دارای باله های پشتی،مخرجی و شکمی بلندی هستند که معمولا ارتفاع آن ها از طولشان بیشتر است.هر چه رشد و نمو ماهی بیشتر می شود طول باله ها در مقایسه با طول بدن کوچک تر شده و ماهی بیشتر شکل گرد به خود می گیرد

خفاش ماهی آب شیرین

 
همه ی ماهی های بالغ دارای طرح و رنگ بندی مشابهی می باشند.این ماهی ها دارای دو نوار تیره هستند که یکی از آن ها از داخل چشم و دیگری در امتداد پایه ی باله ی سینه ای وجود دارد.علاوه بر این طرح اساسی،خفاش ماهی ها می توانند رنگ خود را با تیره کردن تمام بدن و یا کم رنگ کردن نوارهای تیره تغییر دهند.این ماهی ها مقلدین خوبی هستند که می توانند به خوبی خود را به صورت برگ های ریخته شده یا اشیاء دیگر در آورند.در جاهایی که برگ های مرده وجود دارد،حتی در آبگیرهایی که به وسیله ی انسان شاخته شده اند،تشخیص این ماهی از برگ های مرده بسیار مشکل است.گاهی نیز این ماهی ها خود را طوری به مردن می زنند که بدون دست زدن به آن ها تشخیص مرده یا زنده بودن آن ها مشکل است.

خفاش ماهی ها می توانند از انواع غذا ها استفاده نمایند ولی بهتر است که گاهی برای آن ها مقداری بچه ماهی کوچک فراهم نمود.رشد آن ها بسیار سریع است و دیری نمی پاید که اندازه ی آن ها برای آکواریوم موجود بزرگ می گردد.این ماهی ها را به آسانی می توان طوری دست آموز نمود که غذا را از دست افراد بگیرند